El vent se m’endurà és un recull de poemes d’Abbas Kiarostami, director responsable —amb Mohsen Makhmalbaf i Jafar Panahi— de l’auge del cinema iranià dels 90. I poeta. L’edita Karwán.
Els poemes de Kiarostami traduïts al català per Ryma Sheermohammadi Motlaq i Xavier Valls Guinovart són «com ràfegues fulgurants que recorden el haiku, evoquen escenes de la natura, de la vida quotidiana i del món rural, i sovint plantegen reflexions morals o existencials». Llegiu-ne una tria acompanyada de l’original persa.
////Més poesia i traducció a Stroligut
El vent se m’endurà
Un poltre blanc
ve per la boira
i es fa fonedís
en la boira
کره اسبی سفید
از مه می آید
.و ناپدید میشود
.در مه
Una dona a punt de parir
desperta
enmig de cinc nenes i un home adormit.
زنی پا به ماه
بیدار
.در جمع پنج دختر و یک مرد خفته
L’espessa boira del matí
damunt del camp de cotó
De lluny, el retruny del tro.
مه غلیظ صبحگاهی
بر غوزه زار پنبه
.صدای رعد از دور
Fruites de colors
en el silenci dels endolats vestits de negre.
میوه های رنگین
.در سکوت سوگواران سیاه پوش
L’abella
s’embriaga
amb la fragància d’una flor desconeguda.
زنبور عسل
مدهوش می شود
.از عطر گلی ناشناخته
El tren udola i es detura
Una papallona dorm al raïl.
قطار زوزه می کشد
و می ایستد
.پروانه ای خفته بر ریل آهن.
Sis cadires de bambú
recorden juntes
l’última ventada de tardor
al canyissar.
شش صندلی بامبو
با هم مرور می کنند
خاطره ی آخرین تندباد پاییزی را
.در دشت خیزران.
Mil nens sense roba
a la neu
Malson d’una nit d’hivern.
هزار کودک عریان
در برف
.کابوس شب زمستانی
He vingut acompanyat del vent
el primer dia d’estiu
El vent se m’endurà
l’últim dia de tardor.
همراه باد آمده ام
در نخستین روز تابستان
باد مرا با خود خواهد برد
.در آخرین روز پاییز
Una línia vermella damunt la blancor de la neu
Una presa ferida
ranquejant.
خط سرخی بر سپیدی برف
شکاری زخمی
.لنگ لنگان
En absència teva
parlo
amb tu,
en presència teva
parlo amb mi.
در غیاب تو
گفتگو دارام
،با تو
در حضورت
.گفتگو با خویش
És bandera de llibertat
la meva camisa
al fil d’estendre,
lleugera i lliure
dels llaços del cos.
پرچم آزادی است
پیراهن من
.بر بند رخت
سبک و رها
.از اسارت تن
La sortida del sol
a l’ull daurat d’una àliga vella
damunt la carronya d’un poltre blanc.
طلوع خورشید
در چشم طلایی عقابی پیر
.بر لاشه کره اسبی سفید
Que és ardu
contemplar la lluna plena
en soledat.
چه دشوار است
تاشای قرص ماه
.به تنهایی
¿Qui sap
el dolor d’una poncella
quan floreix?
چه کسی می داند
درد غنچه را
به هنگام شکفتن؟
En un terreny ple de mines
cents d’arbres
plens de flors.
در زمینی پر از مین
صدها درخت
.پر از شکوفه
No sabia ni llegir
ni escriure
però deia coses
que jo no havia llegit
ni ningú no havia escrit.
نه خواندن می دانست
نه نوشتن
امّا چیزی می گفت
که نه خوانده بودم
.نه کس نوشته بود
Trec
els ulls del mirall
La vellesa
impresa en la memòria.
چشم
از آئینه بر می گیرم
پیری
.در خاطر مانده است
Els vincles,
una elecció
L’isolament, destí.
،ارتباطات
اختیاری
.انزوا، سرنوشت
En el judici nocturn
la poesia m’ha rescatat.
در محاکمه شبانگاهی
.شعر به دادم رسید
© de l’edició, Karwán
© de la traducció, Ryma Sheermohammadi Motlaq
i Xavier Valls Guinovart
